Zo houdt u uw katten en honden gezond en vrij van wormen!

Onze viervoetige vrienden kunnen drager zijn van darmparasieten, voornamelijk rondwormen (Nematoda), waarvan het geslacht Ascaris de meest voorkomende vorm zijn; en lintwormen (Cestoda), met name het geslacht Taenia dipylidium.

Rondwormen

Rondwormen zijn vooral tuk op katten en honden. Het volstaat dat die komen op een plek die besmet is met eitjes van deze wormen: dan belanden die op hun vacht, pootjes of snuit. De volgende keer dat ze zich schoonlikken, slikken ze de eitjes in.

Zelfs huisdieren die nooit buitenkomen kunnen besmet geraken, via het vuil op onze schoenen. Besmetting kan zelfs voorkomen in de baarmoeder of via de moedermelk, als het moederdier zelf al geïnfecteerd is. Of door het eten van prooien als vogels, muizen of konijnen.

Eitjes van rondwormen worden uitgescheiden via speeksel of ontlasting en komen zo terecht op de grond of in water. Eenvoudig contact met uitwerpselen volstaat om een persoon te besmetten. De eitjes kunnen bijvoorbeeld worden overgedragen aan kinderen in openbare parken, speelplaatsen of zandbakken die ook voor dieren toegankelijk zijn.

Eitjes noch larven van rondwormen kunnen gedijen in het menselijk lichaam, maar ze verplaatsen zich wel door de organen en vervuilen het spijsverteringskanaal, waarna ze eindigen in diverse delen van het lichaam. Dat kan leiden tot relatief ernstige aandoeningen.

Lintwormen

Lintwormen zijn plat en gesegmenteerd, de Dipylidium is de meest voorkomende. Ook zij gedijen in de darmen van onze huisdieren. Naarmate deze parasiet groeit, vallen er ringen vol eitjes vanaf. Die komen via de ontlasting naar buiten en kunnen zo op hun beurt door andere dieren worden ingeslikt.

Uw kat of hond wordt besmet wanneer het een geïnfecteerde prooi eet. Dat kan een muis of een konijn zijn, maar zelfs vlooien (een reden te meer om uw huisdier ook tegen deze externe parasieten te laten behandelen). Lintwormen zijn ook overdraagbaar op mensen en veroorzaken buikpijn en diarree.

Wat zijn de symptomen?

Lintwormen nestelen zich in de ingewanden en zullen daar voedsel opnemen. Daardoor zal uw huisdier gewicht verliezen, soms in aanzienlijke mate. Hoewel de meeste puppy’s en kittens vanaf de geboorte met spoelwormen besmet zijn, treft de Dipylidium toch vooral volwassen katten.

Hun aanwezigheid manifesteert zich meestal door braken, een opgeblazen uitzicht, diarree of omgekeerd verstopping, een gebrek aan eetlust, en gewichtsverlies. Bovendien kan hun vacht matter worden en kan hun groei vertragen.

Nog een signaal: uw dier wrijft zijn achterwerk over de grond terwijl het zich met de voorpoten voorttrekt (het slee-syndroom). Tenslotte kunnen wormen zichtbaar voorkomen in uitwerpselen. Dat is vooral zo bij lintwormen, die eruitzien als witte rijstkorrels als ze opdrogen.   

Hoe behandelen?

Elke parasiet kan pijnlijk zijn voor uw huisdier, en moet dus verwijderd worden – of beter nog: voorkomen. Dit kan door specifieke ontwormingsproducten te gebruiken.

Pups en kittens moeten elke twee weken ontwormd worden tot ze twee maand oud zijn, en daarna elke maand tot ze zes maand oud zijn. Daarna moeten ze minstens twee keer per jaar ontwormd worden.

Belangrijk: wijfjes moeten behandeld worden tijdens de dracht en de borstvoedingsfase (samen met de jongen) om besmetting te voorkomen.

Enkele goede gewoontes

• Heeft u een zandbak, doe er dan een hek omheen om te voorkomen dat honden en katten er hun behoefte in doen.
• Sta niet toe dat uw huisdier uw kinderen in het gezicht likt, en verbied dat ze samen slapen.
• Reinig de kattenbak regelmatig met kokend water.
• Verwijder de uitwerpselen van uw hond, zelfs uit uw eigen hof of tuin.
• Was na het tuinieren uw handen.
• Laat uw huisdier preventief behandelen, vooral als er tekenen van besmetting zijn.